🕺 Rozcięcie Głowy Leczenie I Blizny

Liszaj płaski to przewlekła, niezakaźna, swędząca choroba skóry i błon śluzowych. Ma najprawdopodobniej autoimmunologiczne podłoże. Dokładne przyczyny schorzenia nie są znane, a leczenie jest jedynie objawowe. Zachorowanie na liszaj skutecznie obniża jakość życia chorych zarówno w aspekcie fizycznym, jak również psychicznym. Leki na bliznę. Sprawdź, jakie leki można stosować w leczeniu blizny. Contractubex żel, 50j.m.+100mg+10mg/1g. Blizna to obszar włóknistej tkanki, która powstaje w wyniku gojenia się ran. Blizny są częścią naturalnego procesu naprawy i mogą tworzyć się na skórz Witam, mam całkiem uciążliwy problem, ponad tydzień temu myjąć naczynia pękła mi w rękach szklanka, która rozcięła mi głęboko rękę, w szpitalu nakleili mi takie naklejki które trzymały ranę zamkniętą, kazano mi iść 2 dni później do lekarza, problem w tym że jestem w uk nie byłem zarejestrowany, a Do podstawowych przyczyn powstawania blizn należą urazy, zabiegi operacyjne oraz uszkodzenia powstałe w wyniku zmian trądzikowych, odleżyn i innych stanów zapalnych skóry. Bliznami nazywamy również zmiany skórne powstałe po oparzeniach, choć ten rodzaj blizn odróżnia się od pozostałych. Leczenie blizn i bliznowców (keloidów – guzowatych tworów) wymaga indywidualnego Rozcięcie głowy u dziecka - pierwsza pomoc. Kiedy szyć? Rozcięcie głowy, zarówno u dziecka, jak i osoby do. Urazy i złamania nosa - przyczyny, objawy, leczenie. Urazy i złamania nosa to jedne z najczęstszych usz. Małpia ospa w Polsce. Każdą wysypkę można pomylić, ale ten objaw wyróżnia chorobę Objawy łuszczycy głowy mogą wywoływać spory dyskomfort. W razie ich wystąpienia należałoby więc bezzwłocznie udać się po poradę do lekarza dermatologa. Diagnozę powinien postawić specjalista, łuszczyca głowy może zostać bowiem pomylona z innymi schorzeniami. Łuszczyca głowy – leczenie specjalistyczne Alantoina - ma działanie złuszczające i osłaniające wobec skóry. Wspomaga regenerację tkanki blizny poprzez pobudzenie powstawania nowych komórek. Stosowanie maści z alantoiną łagodzi swędzenie i wygładza bliznę. Deksopantenol - uelastycznia bliznę, przez co wspiera regenerację zmienionej tkanki. Terapia światłem LED. Karboksyterapia. Lipotransfer. Iniekcyjne ujędrnianie skóry. Peeling chemiczny. Peeling medyczny PRX. Mezoterapia igłowa. Blizny na nogach moga być wynikiem np. nieprawidłowej depilacji. Poznaj metody leczenia i usuwania blizn na nogach oraz zabiegi na blizny w Klinice Miracki. Laser CO2 na blizny. Usuwanie blizn laserem to najbardziej znana metoda, która pozwala na usunięcie np. blizny po operacji czy blizny po usunięciu pieprzyka. Laser CO2 bazuje na wykorzystaniu wysokiej energii cieplnej, która pobudza tkanki do produkcji nowego kolagenu. Leczenie ran V •Rozcięcie rany - dotyczy ran zakażonych z dużą ilością tkanek martwiczych i zaleganiem wydzieliny. Znieczulenie miejscowe lub ogólne (przy dużym nacieku zapalnym). Wycięcie tkanek martwiczych, usunięcie ciał obcych, otwarcie zachyłków i przetok ropnych. Nacięcie i otwarcie ropowicy w otoczeniu rany. Pobranie Infekcja lub zapalenie ucha środkowego może powodować ból ucha i głowy po tej samej stronie. Normalne ucho środkowe (po lewej) i zapalenie ucha środkowego (po prawej) Zapalenie ucha środkowego jest często spowodowane infekcjami bakteryjnymi lub wirusowymi, zwykle po przeziębieniu, zapaleniu zatok lub infekcji gardła. Urazy głowy - klasyfikacja, wczesne i późne następstwa, pierwsza pomoc • Złamanie protokołu FIFA. To nie powinno mieć miejsca na mundialu, bo zagraża życiu piłkarzy • Czułam, jakbym stąpała po rozżarzonych węglach. W żyłach krążyła tylko morfina i ketonal • Rozcięcie głowy u dziecka - pierwsza pomoc. Kiedy szyć? EqW0h. Każdy człowiek w trakcie wykonywania codziennych czynności dość często doznaje drobnych skaleczeń, pęknięć, otarć, niewielkich oparzeń czy innych powierzchownych ran skóry. Te drobne ranki niejednokrotnie są bardzo dokuczliwe, nie będąc jednocześnie wystarczająco poważnymi urazami, aby być powodem wizyty u lekarza. Zazwyczaj zmiany te nie są groźne, mogą jednak powodować ogromny dyskomfort. Dlatego bardzo ważne jest, aby możliwie jak najbardziej przyspieszyć proces gojenia. spis treści 1. Powstawanie ran 2. Etapy gojenia się ran 3. Przyspieszanie gojenia się ran 1. Powstawanie ran Aby zrozumieć, jakie są możliwości przyspieszenia tego procesu oraz jakie substancje mogą na to wpłynąć, warto jest zapoznać się z poszczególnym fazami tego procesu. Uszkodzenie skóry rozpoczyna reakcję zapalną i dochodzi wówczas do nagromadzenia na jej powierzchni płynu wysiękowego, który zawiera między innymi czynniki wzrostu oraz migracji, których główną funkcją jest pobudzenie proliferacji i migracji (napełzania) komórek układu odpornościowego oraz komórek nabłonka skóry do zmienionego obszaru. Zobacz film: "Domowe sposoby na skaleczenia" Substancje te najlepiej działają w środowisku wilgotnym, a wysuszenie takiej otwartej ranki znacznie przedłuża proces jej gojenia. Pod wpływem powyższych czynników komórki nabłonka z nieuszkodzonych mieszków włosowych rozrastają się, pokrywając miejsce uszkodzenia i doprowadzają do pokrycia rany nowym nabłonkiem. Rana w takim przypadku goi się bez pozostawienia blizny. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Czy ranę ciętą należy zszyć? - odpowiada lek. Aleksandra Witkowska W jaki sposób wspomóc proces gojenia po wstawieniu endoprotezy? - odpowiada lek. Zbigniew Żurawski Niegojąca się rana na stopie u osoby chorej na cukrzycę - odpowiada dr n. med. Anna Błażucka Wszystkie odpowiedzi lekarzy 2. Etapy gojenia się ran Jak widzimy, proces gojenia się jest złożony i zaangażowanych jest w niego wiele mechanizmów obronnych i regeneracyjnych naszego organizmu. Przede wszystkim bardzo ważne dla procesu gojenia jest prawidłowe oczyszczenie rany. Skóra powinna zostać oczyszczona pod bieżącą zimną wodą lub płynem powierzchniowo obojętnym, np. solą fizjologiczną. Stosowanie środków zawierających alkohol takich jak spirytus czy płynów mających w swoim składzie jodynę do oczyszczenia uszkodzonej skóry nie jest wskazane, a zastosowanie takich preparatów może dodatkowo podrażniać skórę i powodować powiększenie się rany. Dodatkowo takie odsłonięcie rany powoduje jej przesuszenie, co opóźnia proces regeneracji naskórka oraz sprawia, że stanowi ona łatwiejszy cel dla drobnoustrojów. Dla przyspieszenia procesu gojenia kluczowe jest utrzymywanie na powierzchni rany wilgotnego środowiska. Środowisko takie opóźnia tworzenie się strupa, a tym samym przyspieszy proces napełzania komórek zdrowego naskórka na uszkodzoną powierzchnię skóry. Warto więc po oczyszczeniu rany nanieść na nią substancję, która zapewni wilgotne środowisko w obszarze uszkodzonej skóry. Na skórze ludzkiej znajdują się liczne bakterie, które w normalnych warunkach stanowią jedynie florę bakteryjną i nie są zagrożeniem dla organizmu, jednak w momencie uszkodzenia skóry istnieje ryzyko powstania zakażenia. Dodatkowo, w przypadku zranienia, obtarcia czy oparzenia, jesteśmy narażeni na liczne bakterie znajdujące się w środowisku zewnętrznym. Dlatego właśnie preparat, który nakładamy na powierzchnię rany powinien mieć właściwości przeciwbakteryjne. 3. Przyspieszanie gojenia się ran Dobrym wyborem w przypadku takich drobnych uszkodzeń skóry jest złożony preparat mający postać maści do stosowania miejscowego na skórę. Postać leku zapewnia wtedy uszkodzonej skórze odpowiednią wilgotność, aby proces gojenia przebiegał możliwie jak najszybciej. Wskazane jest, by preparat taki miał w swoim składzie substancje czynne o działaniu przeciwbakteryjnym. Działanie antybiotyków zapewnia bowiem ochronę przeciwbakteryjną preparatu oraz zmniejsza ryzyko pojawienia się szczepów opornych. Jak widać, przyspieszenie procesu gojenia w przypadku drobnych ran nie wymaga skomplikowanych i uciążliwych zabiegów. Wystarczy pamiętać o prawidłowym oczyszczeniu skóry, o zapewnieniu uszkodzonej skórze odpowiedniego środowiska oraz zabezpieczeniu jej przed czynnikami bakteryjnymi. Warto więc w domowej apteczce umieścić preparat przeciwbakteryjny. Jednocześnie, w przypadku, gdy rana jest głęboka bądź rozległa, lub zauważamy niepokojące objawy, jak ropna wydzielina lub pojawienie się objawów ogólnych, takich jak np. gorączka, należy koniecznie zgłosić się do lekarza. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Blizny to nieprzyjemne pozostałości po różnego rodzaju zranieniach i wypadkach. Ślady w postaci blizn często szpecą i powodują dyskomfort psychiczny oraz fizyczny. Można jednak przyczynić się do ich zmniejszenia, usunięcia czy „zatuszowania”, wystarczy odpowiednio o nie zadać? Jak to zrobić? Dbanie o bliznę należy rozpocząć po zagojeniu się rany. Jednak odpowiednie dbanie o samą ranę może przyczynić się do późniejszego wyglądu blizny, więc już na samym początki należy pielęgnować zmienione miejsce. Początkowo blizna jest czerwona, ale stopniowo jaśnieje i przybiera kolor skóry lub jaśniejszy. „Najlepsza” blizna to wąska linia, która nie jest zgrubiona, wklęsła, twarda i wyróżniająca się mocno na tle skóry. Niestety takie blizny są rzadkością przez nieodpowiednie dbanie o bliznę. Jak domowymi sposobami dbać o bliznę? Sposobów dbania o blizny jest kilka, warto wykorzystywać je jednocześnie, aby jak najlepiej „zająć” się pozostałościami po ranach. Każda blizna jest inna, co wynika ze sposobu jej powstania, może to być oparzenie termiczne, rozcięcie, zadrapanie, trądzik. Wyróżniamy blizny pooperacyjne, po cesarce, po skaleczeniach, po stłuczeniach, rozstępy. Każda z nich wymaga pielęgnacji. Warto stosować domowe sposoby na blizny:- masaż- przyśpiesza rozpad tkanki włóknistej- ucisk- powoduje miejscowe niedokrwienie tkanek, ograniczenie aktywności fibroblastów oraz degenerację kolagenu- nawilżanie i natłuszczanie- zastępuje skórze produkcję sebum i uelastycznia skórę. Warto wybrać do tego oleje i masła, a także nawilżające balsamy- stosowanie wyciągu z cebuli morskiej- pomaga w produkcji kolagenu, poprawia wygląd skóry. Stosować tylko na zagojoną ranę- stosowanie opatrunków hydrożelowych i silikonowych- tworzą powłokę nad blizną, która pomaga w regeneracji skóry, rozjaśnia i spłaszcza wypuklenia- stosowanie maści i żeli na blizny- najlepsze są z zawartością alatoniny lub heparyny Jak wybrać żel na blizny? Na rynku dostępnych jest wiele produktów specjalistycznych wspierających leczenie blizn. Jednak wybierając odpowiedni preparat, należy skupić się na jego składzie. Najlepiej zadziała produkt, który będzie zawierał heparynę i alatoninę. Żel na blizny Contractubex jest dobrym i trafnym wyborem. Zawiera substancje czynne, które wspomagają proces gojenia się skóry, posiadają właściwości przeciwzapalne, bakteriobójcze, zmniejszają obrzęk i bliznę, pobudzają regenerację komórek, rozluźniają tkankę blizny. Żel zawiera heparynę, alatoninę i wyciąg z cebuli, czyli najważniejsze składniki mające wpływ na blizny. Stosowanie jest łatwe i skuteczne, wystarczy nałożyć odpowiednią ilość na bliznę i masować do wchłonięcia się produktu w skórę, przy większych i stwardniałych bliznach można zrobić opatrunek i pozostawić na całą noc. Żel stosuje się dopiero po zagojeniu rany, kiedy odpadną wszelkie strupki, a rana będzie zamknięta. Pielęgnacja i leczenie blizn to długotrwały i monotonny proces, ale owocny. Dzięki systematyczności i zastosowaniu odpowiednich sposobów blizna z czasem staje się mniej widoczna i wyróżniająca się, dzięki czemu odzyskujemy komfort. Nie warto pozostawiać blizn bez pielęgnacji, które będą nie miłą pamiątką na całe życie. Macie jakieś blizny? W jakie sposób dbacie o swoje blizny? Nasza skóra posiada zdolność do ciągłego odnawiania się i samoregeneracji. Niestety narząd ten jest bardzo delikatny i każdy uraz taki jak oparzenie czy też skaleczenie – może pozostawić na jej powierzchni pamiątkę w postaci nieestetycznej blizny. Prawda jest taka, że raz powstała blizna już zawsze pozostanie na powierzchni skóry. Na szczęście istnieją metody pielęgnacyjne i zabiegi, które wspomagają gojenie się blizny. Dzięki temu ten defekt skórny jest znacznie mniej widoczny. Zobacz film: "Jak zapobiegać powstawaniu blizn potrądzikowych?" 1. Czym jest blizna? Na powstawanie i wygląd blizny ma wpływ wiele czynników takich jak głębokość i wielkość rany, a także rodzaj urazu skóry. Nie bez znaczenia jest również wiek osoby - skóra młodych ludzi znacznie szybciej się regeneruje, a starszych zdecydowanie wolniej. Istnieje wiele rozmaitych typów blizn. Do jednego z nich należy keloid. Jest to blizna powstająca w wyniku agresywnego procesu gojenia się skóry. Charakterystyczne w tym przypadku jest to, że blizna ta obejmuje nie tylko miejsce uszkodzenia skóry, ale również obszary nim nie dotknięte. W tym przypadku stosuje się leczenie chirurgiczne, tj. operacyjne wycięcie keloidu. Niekiedy też bliznę tą leczy się poprzez stosowanie zastrzyków sterydowych. W trakcie leczenia często zaleca się stosowanie maści silikonowych, których zadaniem jest zapobieganie nadmiernemu przerostowi keloidu. Zupełnie innego rodzaju blizny tworzą się w wyniku uszkodzenia skóry na skutek oparzenia. Są to tzw. blizny przykurczowe, które mogą nawet doprowadzić do upośledzenia poruszania się. W tym przypadku niezwykle istotna jest odpowiednia terapia medyczna bezpośrednio po wystąpieniu urazu oraz odpowiednia rehabilitacja. Blizny nie tylko powstają w wyniku urazu. Często tworzą się one w wyniku chorób skóry np. po przebyciu trądziku. Są to tzw. blizny po trądzikowe. W tym przypadku w celu ich zredukowania stosuje się rozmaite maści silnie złuszczające, mikrodermabrazję czy nawet laser. 2. Metody leczenia blizn W leczeniu blizn najczęściej stosuje się rozmaite kremy i maści dostępne na receptę. Z reguły dotyczy to blizn po zabiegowych spowodowanych chirurgicznym nacięciem skóry bądź w przypadku blizn po urazowych powstających w wyniku jakiegoś urazu. Chirurg na podstawie tego w jaki sposób powstał uraz, a także tego w jaki sposób wygląda rana – dobiera odpowiedni preparat wspomagający zabliźnianie skóry. Z reguły albo są to kremy silikonowe bądź kremy silnie złuszczające skórę. W przypadku dużych i bardzo nieestetycznych blizn najczęściej stosuje się leczenie chirurgiczne bądź przeszczep skóry z innego obszaru ciała. Ta druga metoda jest najczęściej stosowana w przypadku osób dotkniętych poważnymi oparzeniami skóry. W terapii blizn często stosuje się również sterydowe zastrzyki. Dotyczy to blizn wypukłych takich jak blizny przerosłe czy też bliznowce. Zabieg ten może być stosowany w połączeniu z innymi metodami leczenia. Przed wyborem metody leczenia blizny koniecznie skonsultuj się z dermatologiem. Oceni on czy zabiegi redukujące ten defekt są niezbędne i dobierze najlepszą z pośród wszystkich dostępnych metod. polecamy Oparzenie to uszkodzenie skóry i/lub tkanki podskórnej i mięśniowej wskutek działania ciepła, żrących substancji chemicznych, prądu elektrycznego, promieni słonecznych czy rentgenowskich. Oparzenie to uszkodzenie skóry i/lub tkanki podskórnej i mięśniowej wskutek działania ciepła, żrących substancji chemicznych, prądu elektrycznego, promieni słonecznych czy rentgenowskich. Oparzenie może mieć przyczyny: termiczne spowodowane np. wrzątkiem, gorącym olejem, ogniem chemiczne np. kwasem, ługami prąd elektryczny Oparzenia są oceniane najczęściej wg następujących reguł: reguła „5” - reguła ta ma zastosowanie do oceny rozległości oparzeń u niemowląt. Wg niej powierzchnia głowy, przodu i tyłu tułowia stanowi po 20% powierzchni ciała. Na każdą kończynę przypada 10% ogólnej powierzchni. reguła dziewiątek (Wallace'a) pozwala na orientacyjne określenie oparzonej powierzchni ciała: głowa / kończyna górna (ręka, przedramię, ramię) odpowiada 9% powierzchni ciała, brzuch (9%) + klatka piersiowa (9%) = przednia część tułowia (18%), tylna część tułowia = plecy (18%), kończyna dolna (noga) to 18% powierzchni ciała, krocze to 1% powierzchni ciała, reguła dłoni - służy do oceny rozległości oparzeń ciała u osób dorosłych. Według niej 1% powierzchni oparzonej to powierzchnia dłoni oparzonego Stopnie oparzeń: stopień to zaczerwienienie i obrzęk skóry. Spowodowane może być np. parą czy promieniami słonecznymi. Obejmuje jedynie naskórek, ale jest bolesne. Objawy mogą ustąpić dopiero po kilku dniach. Na szczęście nie pozostawiają blizn. stopień dzieli się na: manifestuje się pojawieniem pęcherzy z płynem (surowiczym). Powodem jest np. wrzątek. Obejmuje naskórek i część skóry właściwej i jest bardzo bolesne. Gojenie może trwać około trzech tygodni. Zazwyczaj nie pozostają po nim blizny. Widoczne są czerwone punkciki (w okolicach cebulek włosowych) na jasnej skórze. Jest spowodowane np. gorącym olejem. Oparzenie przeszywa naskórek i skórę, ale towarzyszy temu mniejsza bolesność niż w stopniu II A, gdyż uszkodzone zostały zakończenia nerwów. Goi się długo i trudno, przez kilka tygodni i niestety pozostawia blizny. stopień to martwica obejmująca skórę właściwą z naczyniami i nerwami skórnymi, podskórną tkanką tłuszczową. Może być spowodowane ogniem. Skóra może być koloru perłowo-białego, białoszara, brunatna. Ponadto jest twarda i sucha. Goi się bardzo długo i przeważnie wymaga przeszczepu. Również pozostawia blizny. stopień to martwica sięgająca tkanek głębiej położonych: mięśni, ścięgien, kości. Przyczyną jest zazwyczaj ogień. Dla najcięższych przypadków typowe jest zwęglenie oparzonej części ciała. Leczenie jest operacyjne. Pierwsza pomoc w oparzeniach: (na podstawie informacji ze strony CLO w Siemianowicach Śląskich) Jak najszybciej schłodzić oparzone miejsce, polewając je strumieniem bieżącej wody, najlepiej o temperaturze ok. 20 st. C do około 20 minut lub do momentu ustąpienia bólu. W razie powrotu dolegliwości bólowych ponownie rozpocząć schładzanie. W trakcie schładzania usunąć odzież (poprzez rozcięcie), pierścionki, kolczyki, itp., Po zakończeniu schładzania rany oparzeniowe osłonić opatrunkiem jałowym wilgotnym lub hydrożelowym, schładzającym. Trzeba pamiętać, że gdy oparzenie dotyczy palców rąk czy stóp, należy między nie wsadzić np. złożone gaziki lub kawałki bandaża w celu uniknięcia „sklejenia” się palców. W miarę możliwości unieruchomić (np. na desce) i unieść oparzoną część ciała W przypadku stwierdzenia objawów wstrząsu – tj.: blada spocona skóra, szybkie tętno, pobudzenie psychoruchowe – należy pacjenta ułożyć w pozycji na plecach z uniesionymi kończynami dolnymi i zapewnić komfort cieplny poprzez okrycie. Należy sprawować nadzór nad poszkodowanym oparzonym do przyjazdu pogotowia. Nie wolno zostawiać go samego. W cięższych przypadkach (rozległe oparzenie, objawy wstrząsu) natychmiast wezwać pogotowie ratunkowe lub skontaktować się z Centrum Leczenia Oparzeń W każdym przypadku oparzenia elektrycznego i oparzenia u dziecka konieczna kontrola lekarska. W żadnym wypadku nie wolno: odrywać przylgniętej do rany odzieży, przekłuwać pęcherzy, dotykać rany oparzeniowej, smarować oparzonej skóry maściami, kremami, tłuszczami, piankami, białkiem jaja kurzego ani alkoholem. Przy oparzeniach wewnętrznych i rozległych oparzeniach zewnętrznych nie podawać doustnie płynów lub pokarmów. Katarzyna Ziaja Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Najlepsze Promocje i Wyprzedaże REKLAMA Każde zranienie lub chirurgiczne cięcie pozostawia ślad na skórze. Od czego zależą wielkość, kolor i kształt blizny? Czy można ją zmniejszyć? Jak twierdzi Bartosz Pawlikowski, dermatolog, można wiele zrobić, by blizna była mniej widoczna, wygładzona. Sprawdź, kiedy pomogą kremy, laser, ostrzykiwanie, sterydy lub presoterapia. Kiedy mamy na skórze ranę, po której zostanie blizna, chcemy, by była ona jak najmniej widoczna. Wiele zależy od tego, jak doszło do zranienia (czy to rozcięcie, ugryzienie, oparzenie) i jak pielęgnujemy ranę w okresie gojenia. Postanowiliśmy zapytać dermatologa o to, jak poprawić wygląd blizny na etapie gojenia i później. Które metody pomagają wygładzić, rozjaśnić bliznę na skórze. Jak tworzy się blizna? Regenerująca się skóra produkuje włókna kolagenu, żeby zamknąć ranę. Na tym etapie często pojawiają się opuchlizna i zaczerwienienie. Zwykła blizna powstaje 48 godzin po zamknięciu się rany i może zaniknąć po 3 miesiącach, jednak bardzo często negatywne czynniki zewnętrzne (np. infekcje, odzież podrażniająca gojące się miejsce) oraz predyspozycje genetyczne powodują niewłaściwe bliznowacenie, które może potrwać nawet do 18 miesięcy. Wypukłości i nierówności blizny mogą się pojawić, gdy wystąpią zaburzenia w produkcji włókien kolagenu, które formują koncentryczne warstwy wokół rany, równolegle do powierzchni skóry. W prawidłowym procesie gojenia najpierw pojawia się kolagen typu III, potem zastępuje go kolagen typu I − z krótszymi i mocniejszymi włóknami, które wzmacniają strukturę blizny. Co zwiększa ryzyko powstania zauważalnej blizny? Takich czynników jest kilka. Nieestetyczny ślad na skórze często ma związek z infekcją rany lub komplikacjami w gojeniu. Ryzyko niewłaściwego bliznowacenia zależy też od wieku. Skóra młodych ludzi regeneruje się czasem zbyt szybko, a przez to tworzą się na niej większe i grubsze blizny. Keloidy, czyli bliznowce powstają przeważnie u osób w wieku 10-30 lat. Wiadomo, że większą skłonność do nieprawidłowego bliznowacenia skóry mają osoby o ciemnej skórze, a także piegowaci i rudowłosi. Na proces gojenia się skóry duży wpływ mają też hormony, dlatego w okresie dojrzewania lub w ciąży mogą powstawać na skórze większe i bardziej wypukłe blizny. Czy zerwanie strupka pogarsza wygląd blizny? Nie wolno tego robić! Usuwanie strupów z rany pooperacyjnej (np. przez ich odmoczenie wilgotnym gazikiem) często źle wpływa na wygląd skóry. Pod strupem może wytworzyć się blizna przerostowa. Tkanki zawsze powinny goić się samoistnie. Takich „domowych” sposobów na blizny jest, niestety, więcej. Niektórzy pokrywają blizny witaminą E z kapsułek w celu zmniejszenia widoczności zmian skórnych. Badania dowodzą, że kuracja tego typu nie tylko nie przynosi oczekiwanych efektów, ale może powodować niepożądane zmiany skórne (np. miejscowy stan zapalny, kontaktowe alergiczne zapalenie skóry, zakażenie bakteryjne lub grzybicze), które wydłużają czas gojenia się rany i zwiększają ryzyko powstania patologicznej blizny lub keloidu Autor: Getty Images Można klasyfikować je ze względu na przyczynę powstania (pourazowe, pooperacyjne) lub czas, który minął od pojawienia się śladu na skórze (niedojrzałe, dojrzałe). Biorąc pod uwagę tylko wygląd zrostu, wyróżniamy: Keloidy, czyli bliznowce (na zdj.) – są grube, twarde, włókniste, uniesione i zaokrąglone, a skupiska tkanki bliznowej nieregularnie rozszerzają się poza obszar rany pierwotnej; Przerosłe blizny zazwyczaj są czerwone, pogrubione i uniesione, zdarza się, że skóra w tym miejscu swędzi lub boli; Przykurcze bliznowate powstają w zgięciach skóry w wyniku obkurczania się tkanki łącznej (np. w trakcie bliznowacenia śladów pooparzeniowych), mogą ograniczać możliwości ruchowe; Zanikowe blizny – małe, okrągłe blizny leżące poniżej poziomu otaczającej je skóry, pojawiają się np. po trądziku lub ospie wietrznej; Rozstępowe blizny– są płaskie, blade i gładkie, pojawiają się, gdy chirurgiczne zamknięcia skóry rozciągają się. Jak prawidłowo stosować na blizny środki z silikonem? W aptekach dostępne są bez recepty żele, spreje i plastry. Nie można stosować ich na otwarte lub świeże rany, okolice oczu oraz błony śluzowe (nosa, jamy ustnej). Powierzchnię skóry trzeba wcześniej umyć i osuszyć. Najlepsze efekty lecznicze uzyskuje się, zapewniając 24-godzinny kontakt żelu czy plastra ze skórą. Kuracja powinna trwać 12 tygodni, a w przypadku osób, które mają skłonność do powstawania blizn – co najmniej 25 tygodni. Czy wszystkie ślady trzeba pielęgnować tak samo? Wygląd blizny przede wszystkim zależy od naszej staranności i czasu, jaki poświęcimy na jej pielęgnację. Zranione miejsce trzeba systematycznie przemywać preparatem antyseptycznym. Po operacjach brzusznych lub cesarskim cięciu trzeba dbać o utrzymanie prawidłowej wagi, aby skóra nie rozciągała się i nie była napięta. Blizna pooparzeniowa najczęściej leczona jest za pomocą presoterapii, co powoduje jej zmiękczenie i spłaszczenie. Powinno się też zadbać o natłuszczenie skóry i zapobieganie parowaniu wody ze skóry, aby w jak największym stopniu nawilżyć uszkodzone tkanki. Warto zapytać chirurga o opatrunki hydrokoloidowe. Dzięki ich zastosowaniu proces gojenia zachodzi nawet o 20% szybciej, gojenie jest niepowikłane zakażeniem bakteriami z powierzchni skóry lub rozejściem blizny, a sam opatrunek zwykle mniej ogranicza codzienne życie w porównaniu z opatrunkami klasycznymi, bawełnianymi Jak długo trzeba chronić bliznę przed słońcem? Konieczna jest pełna ochrona blizny przed promieniami słonecznymi i solarium przez co najmniej rok od jej powstania. Promieniowanie słoneczne pobudza odkładanie się kolagenu w bliźnie, co może prowadzić do powstawania przerostów, dokuczliwego swędzenia, pieczenia i bólu. Blizna wystawiona na promieniowanie słoneczne może stać się dużo ciemniejsza i bardziej widoczna. Podczas opalania lub w przypadku umiejscowienia blizny w widocznym miejscu trzeba (nawet zimą!) stosować kremy ochronne z wysokim filtrem. Jakimi metodami można poprawić wygląd blizny w gabinecie dermatologa? Niektóre procedury leczenia blizn, jak na przykład dermabrazję, czyli usuwanie zewnętrznej warstwy skóry, można przeprowadzać już na etapie przebudowy (remodelingu) tkanki, czyli miesiąc lub dwa po utworzeniu blizny. Obecnie najczęściej stosuje się jednak lasery. Początkowo, kiedy blizna jest jeszcze czerwona lub różowa, wskazane jest zastosowanie lasera „naczyniowego” – zamyka drobne naczynka w obrębie blizny, zmniejszając przekrwienie i minimalizując ryzyko powstania keloidu. Następnie stosuje się lasery ablacyjne, np. CO2 lub Er:YAG, by przebudować bliznę do niewidocznego śladu. Od niedawna dostępna jest w Polsce nowa technologia w postaci lasera pikosekundowego. Dzięki skróceniu czasu trwania impulsu laserowego do pikosekund skuteczność zabiegów jest wyższa o 60%, a czas rekonwalescencji o 70% krótszy w porównaniu z dotąd używanymi laserami o takim przeznaczeniu. Rodzaj zabiegu na blizny wybiera dermatolog lub chirurg plastyczny po dokładnym obejrzeniu skóry. Dostępne metody poprawiania wyglądu blizn to: chirurgiczne wycięcie; mikrodermabrazja, czyli ścieranie naskórka (mimo uporczywego stosowania tego zabiegu, dane jednoznacznie mówią o jego ograniczonej skuteczności); dermabrazja, czyli usuwanie zewnętrznej warstwy skóry – naskórka i warstwy brodawkowej, np. laserem (głęboka w znieczuleniu miejscowym nasiękowym, przewodowym lub ogólnym); ostrzykiwanie lub smarowanie blizny preparatem ze sterydami, ostrzykiwanie osoczem bogatopłytkowym ostrzykiwanie kwasem hialuronowym; presoterapia, czyli ucisk blizny – pacjentowi szyje się specjalne ubranie. Co to jest pigmentacja medyczna? Zabieg polega na pokryciu blizny barwnikiem w kolorze najbardziej zbliżonym do naturalnej barwy skóry. Makijaż permanentny można wykonać, gdy od zagojenia się blizny minęło 6-12 miesięcy (decyzja należy do lekarza). Linergistka wprowadza pigment za pomocą specjalnego linera. Makijaż nakładany jest w dwóch etapach. Podczas drugiej wizyty (po miesiącu od pierwszego zabiegu) trzeba uzupełnić barwnik. Pigmentację medyczną wykonuje się na bliznach po operacji tarczycy, mastektomii, cesarskim cięciu, liftingu twarzy. U osób, które są w trakcie chemioterapii, trzeba wziąć pod uwagę aktualne wyniki badań krwi. Zabiegu makijażu permanentnego nie można bowiem wykonać przy zbyt niskim poziomie leukocytów we krwi. Pigmentację medyczną trzeba odświeżać średnio raz w roku. Barwnik wyłuszcza się razem z naskórkiem, stopniowo jaśnieje, aż wreszcie znika. Bartosz Pawlikowski, specjalista dermatolog, ekspert w dziedzinie laseroterapii, Klinika Pawlikowski w Łodzi Szacuje się, że co 10. pacjent po przebytej operacji może być narażony na nieprawidłowe zabliźnianie się rany. Ślady umiejscowione w pobliżu szczególnie aktywnych mięśni (piersi, plecy, nogi, ramiona i stawy), często powiększają się i są bardziej widoczne w porównaniu z bliznami znajdującymi się w okolicach o dużo mniejszej ruchomości ( stopy). Jaka to choroba? Pytanie 1 z 12 Co dolega temu dziecku? Atypowe zapalenie skóry Atopowe zapalenie skóry Atypiczne zapalenie skóry

rozcięcie głowy leczenie i blizny